Վերջին շաբաթների ընթացքում հազարավոր հոդվածներ են հրապարակվել ամբողջ աշխարհում, որոնք մերկացնում են Թուրքիայի ռազմավարական խաբեությունը՝ օգտագործելով «Իսլամական պետության» դեմ պայքարի պատրվակը ձեռնարկելու համար ցեղասպանական ռմբակոծության արշավ ընդդեմ քրդերի, որոնք խիզախորեն դիմակայում են ԻՊ-ին Սիրիայում և Իրաքում:

Հաշվի առնելով Հարավային Կովկասում ստեղծված աշխարհաքաղաքական իրավիճակը, կարելի է ասել, որ իրանական գազի արտահանումը այս տարածաշրջանով շատ շահավետ կլինի հարավկովկասյան երկու երկրների`  Հայաստանի և Վրաստանի համար, որոնք կկարողանան նվազեցնել իրենց էներգետիկ կախվածությունը համապատասխանաբար Ռուսաստանից և Ադրբեջանից, նաև այն ...

Փոքր պետության արտաքին քաղաքականության ընտրության տարբերակները կարող են ներառել նաև ներքին ռազմավարությունը` ֆեդերալիզմ, կորպորատիզմ և այլն:

Եվրոպացիների մոտ ԱՊՀ տարածաշրջանի նկատմամբ միգուցե օբյեկտիվորեն  ձևավորված ընդհանրական վերաբերմունքի արմատները բացատրվում էր եվրոպական վերլուծական կենտրոններում դեռևս պահպանվող սառըպատերազմյան թեկուզև տրանսֆորմացված գործիքակազմի առկայությամբ, որի դրույթների հրամայականն էր դիտարկել Ռուսաստանը որպես ԽՍՀՄ ժառանգորդ և Չերչիլի կողմից շրջանառության մեջ դրված Շտետինից դեպի Ադրիատիկ ձգվող “Երկաթե վարագույրը” հնարավորինս տեղաշարժել դեպի Արևելք:

Վերջերս Թրամփի ներկայացրած ֆինանսական հայտարարագրից, որը պահանջվում է նախագահական թեկնածուներից, պարզվել է, որ 2014 թվականին նրա ընկերությունը 2.5 միլիոն դոլար է ստացել Բաքվից, չնայած հյուրանոցի բացումը նախատեսված է այս տարվա վերջին: Թրամփն իր ընդհանուր հարստությունը գնահատում է ավելի քան 10 մլրդ դոլար:

Հայկական դիվանագիտության կարեւոր խնդիրներից մեկը պետք է լինի հայ-թուրք-քուրդ եռանկյունում ճիշտ եւ հմուտ մանեւրելը: Պարադոքսալ կարող է հնչել, սակայն սա, ըստ երեւույթին, այն հազվագյուտ դեպքն է, երբ Հայաստանի եւ Թուրքիայի շահերը կարող են համընկնել:

Ժողովրդավարական արժեքներին լիովին խարսխված իշխանական կոհորտայի ձևավորումը Հայաստանում, սակայն, կապված է զգալի դժվարությունների և բարդությունների հետ, որոնք պայմանավորված լինելով ազգաքաղաքական, էթնոհոգեբանական, սոցիոմշակութային բազմաբնույթ, բազմապրոֆիլ գործոններով...

Տվյալ հոդվածը նպատակ ունի նկարագրել ԳՀՀԾ-ի հիմնական դրույթներն ու ներկայացնել, թե ըստ ԳՀՀԾ-ի ի՞նչ են պարտավորվել Իրանն ու ԵՄ3+3-ը, ի՞նչ են շահել բանակցող 2 կողմերը: Հոդվածի ուսումնասիրության նյութ է հանդիսացել ԳՀՀԾ-ն և ՄԱԿ ԱԽ թիվ 2231 բանաձևը:

Հանուն սրանց՝ Թուրքիան ինչպես միշտ, արհամարհել ու արհամարհելու է երեկվա բարեկամի, հարեւան երկրի եւ ընդհուպ՝ ողջ տարածաշրջանի խաղաղությունը, կայունությունն ու բարձրաստիճան եվրոհանձնակատարի ընդգծած անվտանգությունը:  Չէ՞ որ դա օկուպանտ «հանրապետության» (Թուրքիա) եւ ինչո՞ւ ոչ, բռնագրավող երկրի (Իսրայել) գոյատեւման երաշխիքն իսկ է...

«Իսլամական պետության» դեմ պայքարող Թուրքիայում, պարզվում է, կան հատուկ ճամբարներ, որտեղ մարզվում են սկսնակ ահաբեկիչներն ու մեկնում Սիրիա և Իրաք: Թուրքիայի տարածքում նրանց պատասխանատուն ադրբեջանցի Աբդուլլահ Աբդուլաևն է՝ «Ստամբուլի էմիր» մականունով:

ԻԼԻՊ-ի ահաբեկիչների դեմ պայքարելու կամ Միացյալ Նահանգների հետ Սիրիայում և Իրաքում ռազմական գործողություններում համագործակցելու փոխարեն, Էրդողանի իրական մտադրությունն է ամրապնդել իր սեփական իշխանությունը՝ հասնելու հետևյալ շահադիտական նպատակներին.

Որպես հետևանք` 19-րդ դարում, որն ըստ  միջազգային հարաբերություններն ուսումնասիրող գիտնականներից մեկի` տևել է 1815-1914թթ, փոքր էին այն պետությունները, որոնք չէին համարվում մեծ ուժեր: Պատճառն այն էր, որ եվրոպական  կայսրությունների իշխանության տակ էին գտնվում ամբողջ աշխարհով սփռված շատ այլ տարածքներ, և  շուրջբոլորը պարզապես չկային բավարար ինքնիշխան պետություններ ‹‹միջին ուժերի›› կատեգորիան կյանքի կոչելու համար:

Արտագաղթի հետևանքով էթնիկ վրացիների մեկ քառորդը ներկայումս ապրում է Վրաստանից դուրս` Ռուսաստանում, Հունաստանում, ԱՄՆ-ում և այլն: Արտասահմանում Վրաստանի քաղաքացիների թվի ավելացման ևս մեկ ապացույց է դրամական փոխանցումների ավելացումը արտերկրից` հատկապես Ռուսաստանից, Հունաստանից և ԱՄՆ-ից, որը 2014 թվականին կազմել է մոտ 1.1 մլրդ դոլար:

Իսրայելը, սակայն, մշտապես չարաշահել ու խրախուսել է Իրանի քաղաքական մեկուսացումը, հանդիսանալով արեւմտաեվրոպական ուժերի կողմից Իրանին զանազան կարգի ճնշումների ու պատժամիջոցների ենթարկելու ջատագովը:

Ասում են՝ պատմությունն ապագայի հայելին է, որտեղ մեր ընդհանուր անցյալի պատկերներն են ուրվագծվում: Զուգահեռները մեր իրականության հետ, կարծում եմ, ավելորդ չեն, որից, ինչպես տեսնում եք, նույն միակուս իշխանության գարշահոտն է գալիս:

«Խաղաղապահ ուժերը կարող են տեղակայվել միայն վերջնական փուլում, երբ որ բոլոր հարցերը կարգավորվեն: Երբ որ Ադրբեջանը ճանաչի Արցախի անկախությունը, Արցախն էլ՝ Ադրբեջանի: Երբ սահմանները հստակեցվեն, խաղաղապահները կարող են տեղակայվել որպես սիմվոլիկ երևույթ»:

Ադրբեջանը նեղացած է Եվրոպայից՝ իր կազմակերպած եվրոպական առաջին ու շատ թանկ խաղերի նկատմամբ ցուցաբերած անտարբերության և նույնիսկ ճնշելու փորձի համար: Ադրբեջանը  ժողովրդի գրպանից միլիարդավոր դոլարներ է ծախսել՝ եվրոպացիներին գոհացնելու համար՝ փոխարենը ստանալով արհամարանք ու քննադատություն: Դա ապտակ էր Ադրբեջանին, ինչը ստիպեց ավելի իրատես լինել: 

Բացառված չէ, որ եթե իսլամիստներն իրենց սովորության համաձայն չգլխատեն Ալիևին, ապա նա հեզասահ անցնի ԻԼԻՊ-ականների շարքերը: (Ալիևներն ունեն գաղափարները և ճամբարները փոխելու գենետիկական զարգացած կոդ: Հիշենք Հեյդար Ալիևի անցած «փառանած» ուղին):