ՀԱՐԱԲԵՐԱԿԱՆ ՀԱՍԿԱՑՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ. ՏԱՐԻՔ
 Անի ԽուդոյանՀՊՄՀ հոգեբանական գիտահետազոտական լաբորատորիայի կրտսեր գիտաշխատող, ԵՐԵՎԱՆ  Անկախ ազգային պատկանելությունից, սեռից և մասնագիտությունից, գոյություն ունի մարդկանց մի տեսակ, որը հակված է դժգոհելու կյանքի պայմաններից, իրեն շրջապատողներից: Այդ հավածությունը բնորոշ է հատկապես այն մարդկանց, ովքեր բավարարված չեն առաջին հերթին իրենց անձով, գործունեության տեսակով, արտաքին տվյալներով և այլն: Հետաքրքիր է նաև այն, որ դժգոհությունների, անբավարարվածության զգացողության ալիքը հատկապես սուր ընթացք է ստանում ավելի բարձր տարիքային փուլի անձանց մոտ և հատկապես կանանց, որոնց մոտ սկսած 35-40 տարեկանից, ի հայտ է գալիս «ես այլևս երիտասարդ չեմ» բարդույթը: Այլևս երիտասարդ չլինելու զգացողությունը ոմանց կարող է պարզապես կոտրել, դա տեղի է ունենում այն դեպքում, երբ անձը սկսում է հաշտվել այդ գաղափարի հետ` միաժամանակ բացասաբար տրամադրվելով շրջապատողների և աշխարհի դեմ, մյուս դեպքում, կան նաև այնպիսի մարդիկ, ովքեր, ձգտելով ազատվել այդ բարդույթից, ամեն բան անում են ավելի երիտասարդ երևալու համար: Օրինակ, հաճախ կարելի է հանդիպել բավական պատկառելի տարիքի կանանց, ովքեր հագնվում և շպարվում են դեռահասության կամ պատանեկության շրջանում գտնվող աղջիկների պես, կամ տղամարդկանց, որոնք դիմում են լրացուցիչ բժշկական միջամտության ավելի երիտասարդ երևալու նպատակով: Եվ միգուցե այս բոլոր դեպքերում անձին հաջողվում է մասամբ ազատվել այլևս երիտասարդ չլինելու զգացողությունից, սակայն, համաձայնեք, որ արտաքինը երբևէ չի կարող լինել այն միակ գործիքը, որով կհաղթահարվի այն: Անգամ այն մարդիկ, ովքեր անկախ տարիքից արտաքնապես բավական երիտասարդ են երևում, շարունակ տանջվում են երիտասարդության անդարձ կորստի գաղափարով:  Մարկ Տվենը ասում էր. «Տարիքը գոյություն ունի միայն ձեր գիտակցության մեջ, եթե դուք դրա մասին չեք մտածում, ապա այն ընդհանրապես գոյություն չունի»: Ահա այստեղ է, որ «տարիք» հասկացությունը աստիճանաբար տեղափոխվում է հոգեբանական հարթություն` ոչ բիոլոգիական և ոչ էլ ժամանակագրական (хронологический): Հոգեբանական տարիքը մի ամբողջական գոյացություն է, որի բաղադրատարրերն են անձի հուզական, վարքային առանձնահատկությունները և դրսևորումները: Միայն անցյալի հիշողություններով ապրող մարդիկ ժամանակի ընթացքում դառնում են իրենց իրական տարիքի գերիները, այնինչ հոգեբանական տարիքը հնարավորություն է տալիս էապես ավելի երիտասարդ լինել, քան ցույց է տալիս խրոնոլոգիականը: Պետք է ընդամենը միտված լինել դեպի ապագան` կազմել նորանոր ծրագրեր, ունենալ հստակ ձևակերպված նպատակներ, սահմանել դրանց հասնելու ուղիներն ու միջոցները: Գիտակցության մեջ դրոշմել այն միտքը, որ իրական տարիքը ոչ թե տարիների, այլ զգացողությունների մեջ է և որ բացասական զգացողությունները, մտքերը կործանարար ազդեցություն կարող են ունենալ:  Եվ թեպետ գոյություն ունեն հոգեբանական տարիքի որոշմանն ուղղված թեստեր, այդուհանդերձ լավագույն միջոցը ձեր իրական տարիքն իմանալու հետևյալն է. հարցրեք ինքներդ ձեզ, թե որքան կլիներ ձեր տարիքը, եթե չիմանայիք, թե իրականում քանի տարեկան եք: Եվ եթե պատասխանը չի համապատասխանում կամ գերազանցում է ձեր իրական տարիքը 5 և ավելի տարիներով, ապա ձեր հոգեբանական տարիքը գերազանցում է ժամանակագրականը:
| |
| ՀՈԳԵԲԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, ՈՐԸ ՄԻՇՏ ՔԵԶ ՀԵՏ Է | |
| 7198 reads | 06.02.2015
| |
