Ֆրանսիական 2000 երիտասարդ ընտանիքների ուսումնասիրությունը ցույց է տվել, որ սերը գոյատևում է երեք, առանձին դեպքերում երեք ու կես տարի: Դրանից հետո ընտանիքի լիրիկական հարաբերությունները «ճաք են տալիս»: Ամուսինները դադարում են իրար սեր բացատրել, ընթրում են առանձին-առանձին, սպառում են զրույցի թեմաները, տանը հագնում են ինչ պատահի, քնելը նախընտրում են սեքսից, պառկում են տարբեր ժամանակ, նույնիսկ տարբեր տեղերում:
Հոգեբանները զգուշացնում են, որ համատեղ կյանքի չորրորդ տարին ամենակրիտիկանն է: Ընտանիքի փլուզման ռիսկն այդ ժամանակ մեծ է, քանի որ ամուսինները սկսում են իրար վերաբերվել ստիպողաբար, դադարում են մեկմեկու հաճույք պատճառել և չեն թաքցնում իրենց բացասական կողմերը: